lago Blanco - Chaiten - La Junta

We kamperen in het Pumalin Sur natuurpark bij het Lago Blanco. We hebben hier met Detlef ook afgesproken. Het regent de hele nacht maar het tentje staat droog onder een overkapping. Dat is wel goed geregeld hier; in alle natuurparken (bijna heel Zuid Chili) zijn er ruime plaatsen met BBQ, picknicktafels en een afdakje.
Maar ja, door alle zweet moet je de buitentent toch nat inpakken. Nu ook.
Het is maar een korte etappe over ripio (gravel) en gelukkig eerder asfalt dan verwacht naar Chaiten maar we worden toch behoorlijk nat. Het hostal is van lovely Rita maar de boel een beetje warm stoken is er niet bij. Gelukkig zijn er meer gasten en het is er gezellig.
Uit eten valt mij zwaar tegen, beter opletten met bestellen en niet afgaan op elk advies: de dame van de supermercado duikt ineens in de restaurant keuken op. Supermercado is overigens ook een relatief begrip.

Volgende dag met een flauw zonnetje en op asfalt verder. Op de bergen ligt volop sneeuw en al vanaf geringe hoogte. Het is gewoon koud.
De NL camper die we al op de veerboot hadden gezien, haalde ons in en zij moedigden ons aan. Hier begint het Pumalin Sur park maar de vulkaan is net niet helemaal zichtbaar. Toch fantastisch mooi.
Door naar Puerto Cardenas waar we met Detlef hebben afgesproken. Edoch, hostal Lulu bestaat niet meer. Verder dus op de weg die ripio zou zijn maar net geasfalteerd! Na 6 km camping lago Yelcho, een kamer kost 150 dollar, het is goed weer dus kamperen. Detlef staat er al. We schuiven aan op zijn pitch. Hij vertelt dat er 's avonds in het hotel een BBQ is met Argentijnse vissers. We kunnen mee eten en het wordt een zeer gezellige avond, droge humor incl. heerlijke Chileense wijn.

Vandaag een korte etappe: alleen een bergpas over en achteraf viel het mee. Maar ja, alle bagage moet ook omhoog. Goed dat de nieuwe tent maar 2 kg weegt.
Uiteindelijk durf ik het Detlef te vragen: hoe zwaar ben jij ? Hij blijkt 130 kg te wegen en wil dus afvallen. Dat moet gaan lukken....
Vlak voor Villa St. Lucia zien we de aardverschuiving die 16 dec. vorig jaar precies de helft van het dorp verwoestte en 21 levens eiste.
Ons hostal El Mate staat precies aan de rand van de puinhoop maar is zelf net gespaard gebleven. Net hostal waar we de was deden en voor ons drieën hebben gekookt. Met de paleta de Madeira, een houten lepel.
S avonds nog gescrabbled: elk woord in een andere taal is toegestaan. Dat is voor Heleen een hele opgave maar toch wint ze weer. Chapeau.

In de lichte regen toch maar vertrokken en het werd inderdaad droog. Bijna 70 km licht golvend naar La Junta. En sinds een jaar asfalt; grote borden maken dat duidelijk. Twee prachtige hangbruggen en grote blauwe rivieren; dit is real Patagonia.
Detlef is al in hosteria Rayen. We krijgen nog een heel verhaal over de Carretera Austral te horen (initiatief van Pinochet maar alleen uit militair oogpunt, tegen Argentinië).
Nu nog even wat foto's uploaden. Wifi is goed.....