Van Puyuhuapi naar Coyhaique - Reisverslag uit Villa Mañihuales, Chili van Aad en Heleen - WaarBenJij.nu Van Puyuhuapi naar Coyhaique - Reisverslag uit Villa Mañihuales, Chili van Aad en Heleen - WaarBenJij.nu

Van Puyuhuapi naar Coyhaique

Door: Heleen

Blijf op de hoogte en volg Aad en Heleen

25 November 2018 | Chili, Villa Mañihuales

Exotisch klinkende namen die we al vlot uitspreken. Plaatsen die 100 jaar geleden nog niet bestonden.
Vanmorgen kregen we tot onze grote verrassing van onze duitse gastvrouw Hilde , op ons verzoek, toch nog een bruin brood mee. Dat haar moeder nog had gebakken. Anders altijd maar diezelfde witte broodjes.
De weg is weer vrij, de modderlawines opgeruimd en in de motregen op pad.g

Het volkorenbrood brengt ons langs de Puyuhuapi fjord (is dat nou een zeehond ?) de bergen in. Eerst zien we nog een hangende gletsjer (de wolken zijn net hoog genoeg) maar dan begint de bergpas met haar 17 haarspeldbochten en de regen en de ripio ... Boven is het nog maar 5 graden. Na de steile afdaling (onze remmen houden het maar net) pauzeren we in het bushokje op de kruising. De Aussies uit Tasmanie zitten er ook en er komt nog een Duits meisje aan, dat moet Maria zijn waar Detlef ons over vertelde. Dis wij roepen allen enthousiast ha Maria en zij zegt slechts: ik ken jullie helemaal niet. ... Humor in de regen....
Onze reis is niet als sportprestatie bedoeld. Per dag houden we wel de statitieken bij van:aantal kms, hoogtem. gem. snelheid maar deze zullen we jullie besparen. Het is een vakantie , we houden van fietsen en zijn nieuwsgierig naar nieuwe gebieden en landschappen. Maar vandaag werd het toch een prestatietocht ( bijna 1400 hoogtemeters). We moesten de pas over.
En door naar Refugio Cisnes waar al eerder reclame voor werd gemaakt maar de afspraak is hostal Don Claudio.
Door de kou en regen en 85 km. kan ik nauwelijks meer schakelen maar daar is de brug over de sterk gezwollen Rio Cisnes en daar zien we de Aussie fietsen staan. We gaan erop af en je kunt daar slapen in nieuwe kleine cabanas. Doen, zeggen we en meteen naar binnen, de warmte in. We horen van hen dat Don Claudio helemaal niet bestaat. Langzaam komen we bij (koffie met gebak helpt !) en ik kook ons eten binnen op de Coleman stove.

23-11: uitstekend geslapen op de nieuwe bedden maar buiten regent het alweer . Vandaag rustig aan naar Villa Manihuales waar een verlossende ATM staat. Het is goed te doen, de regen stopt en de zon breekt door. Het humeur klaart op !
Om 4 uur in hostal Manihuales en Detlef heet ons welkom, douchen, ATM (Automated Teller Machine oftewel pin automaat) en boodschappen doen, Pollo !
Leuk is dat vrijwel alle hostels of hospedaje kookgelegenheid bieden.

24-11: dat wordt een korte vlakke (nou ja, vlak..) asfalt etappe naar camping Las Torres del Simpson. Het blijft gelukkig lang droog en we lunchen naast de weg. We volgen het asfalt van de x-25 en niet Ruta 7 omdat iedereen dat nadrukkelijk adviseren. 24 km meer maar een hoop slecht ripio minder. En anders zou je die camping missen. Want dat is een verhaal apart. Om 5 uur moeten we een uur de mate les volgen, de drank van de gaucho's. Mate is een scherpe kruidenthee die je met elkaar moet drinken. Er hangen veel regeltjes omheen en onze gastheer legt ze allemaal uit, een waar ritueel. Vergelijk het maar met de barista's.
Na het eten volgt kampvuur met muziek: Nacho en Sandra spelen gitaar en yukelile. We zingen de teksten mee op de iPad van Detlef. Tussendoor bakt Sandra nog een brood voor ons en oogst Nacho diverse slasoorten uit zijn kas.

25-11: tussen de lichte buitjes door pakken we de tent droog in en gaan voor het laatste korte stukje naar Coyhaique. Na 1 uur schijnt de zon ! Echt waar ☺ We lunchen op een pracht plek aan de rivier. Dat we daarna nog een klim hebben, maakt niet meer uit.
Uit eten in Coyhaique in Rosselotsur. Dat moeten we iOverlander nog melden, zo goed beviel ons dat.

26-11: Rustdag in Coyhaique en mooi weer. De hospedaje en hostals beginnen steeds meer op elkaar te lijken. Dezelfde afmetingen v d kamers, deuren , bedden en ramen. Goede bedden opgemaakt met 2 wollen dekens en 2 dekenbedden. Nu maar ook eerder veel te heet. In de details ( zoals deurknoppen, gordijnrails) ook weinig variatie, het is functioneel en dat is het. De afwerking laat vaak te wensen over.
Je kan meestal zelf gebruik maken van een keuken. Soms is dit ook de keuken van de bewoners. Meestal is er een goed groot fornuis op hout gestookt met een warm water verwarmer erboven.
Een rustdag gaat ook snel voorbij met uitgebreid kkoffiedrinken, boodschappen doen, bezoek fietsenmaker. Nieuwe olie, lucht en benzine.
Bij de Conep mochten we geen halve liter benzine kopen in een limonade flesje gelukkig mocht dit wel bij onze Shell.


  • 23 November 2018 - 04:03

    Gerry:

    Die afstand hebben jullie snel afgelegd! En kunnen pinnen natuurlijk!
    Als jullie 20 km ongeveer voor Bahia Murta zijn ga dan even bij Camping Doña Dora langs! Al is het alleen maar even om ze de groeten van me te doen!
    Hier woont de familie Traiguanca waar ik eerder 5 dagen gebleven ben. Zo leuk!

  • 23 November 2018 - 06:29

    Reinou Vogel:

    Wat zullen jullie van dat bruine broodje genieten! Hoop dat het weer ook weer wat beter is? Bewonder jullie!xxx

  • 23 November 2018 - 08:57

    Marleen:

    Geniet van jullie lekkere brood - en speciale reis. Bijzonder hoor - en hopelijk een beetje minder regen...

  • 24 November 2018 - 17:01

    Karin:

    Wat geniet ik van jullie verhalen en foto's.
    Hopelijk wordt het nog een beetje zomer/droger voor jullie.
    Fijne reis verder.

  • 25 November 2018 - 13:22

    Maria :

    Wow, wat een prestatie, zo'n bergpas per fiets! Petje af voor jullie. Hopelijk zijn ondanks de aardverschuivingen de rest van de wegen goed te berijden. Liefst met een beetje zon, natuurlijk. Geniet er van.

  • 26 November 2018 - 12:10

    Tom Godefrooij:

    Net een bescheiden maandagmiddagrondje gefietst. Mag in het licht van jullie tocht natuurlijk geen naam hebben...
    Leuk dat jullie met medefietsers inmiddels een soort van clubgevoel ontwikkelen. Goede tocht verder!

  • 26 November 2018 - 15:40

    Frank Van Merle:

    Hoi Aad& Heleen!
    Jeetje, wat een mooie spectaculaire foto's! En inderdaad: "schitterend" wegdek! En als jullie buiten zijn, allemaal foto's met regenjassen! En in de verhalen allemaal plaatsnamen die me HELEMAAL niks zeggen! Goed dat er een Google-map bij zet: echt stuk ontdekken van deze aarde waar ik geen weet van had; ja de naam Chili en Patagonië heb ik ooit geleerd/van gehoord, that's all! Samenvattend: echt boeiend om jullie te volgen, blijft stiekem een beetje jaloersmakend......!
    Groet, Frank.

  • 26 November 2018 - 15:50

    Aad En Heleen :

    Ja, dat clubgevoel is wel grappig. Vanmorgen liepen we doelloos (nou ja, voor ketting-olie) naar een fietsen winkel in Coyhaique en daar komen we de Aussies tegen. Vader John had een gebroken spaak. Ze kwamen ook naar onze Koffie - afspraak met Detlef in een populaire tent hier.
    We hoorden ook verhalen over de Duitser Jonas. Detlef had hem kort gesproken. Die wil alle continenten apart rondfietsen en daar de wereldrecords scherper stellen. En nu is Zuid Amerika aan de beurt. Voor Australië betekent dat 350 km. per dag (record is 320) en hij denkt dat te kunnen.... Ik denk dat we hem niet zullen ontmoeten.....

  • 26 November 2018 - 16:07

    Aad En Heleen :

    O ja, ook een leuk weetje: pa en ma Aussie (dus John en ?) zijn hele goede vrienden van de ouders van Ritchie Porte. We zijn weer wat inside stories rijker.

  • 30 November 2018 - 10:59

    Frits:

    Hoi Aad en Heleen,

    Leuk om jullie fietstocht in Zuid Amerika te kunnen volgen.
    Mooie omgeving en de foto's geven een fraaie indruk weer.
    Ondanks de regen een opgewekt relaas.
    We blijven jullie volgen .

    nog veel zonnige dagen voor jullie.

  • 30 November 2018 - 13:45

    Pieter Kemper:

    Gelukkig breekt de zon daar door, die het hier afgelopen week volledig liet afweten... Duimen daar! De kans is klein maar vanaf volgende week gaan kennissen van ons met de camper precies in tegenovergestelde richting vanuit Usahia op weg naar Santiago de Chile. Ze heten John en Judith. Je weet maar nooit....

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Aad en Heleen

bij de Osorno

Actief sinds 09 Okt. 2018
Verslag gelezen: 594
Totaal aantal bezoekers 9326

Voorgaande reizen:

23 Oktober 2018 - 19 December 2018

Chili en Argentinië

Landen bezocht: